Reggae zaczęło się rozwijać pod koniec lat 50tych XX wieku, oraz w okresie kiedy Jamajka walczyła o niepodległość i w momencie uzyskania przez nią niepodległości i dlatego tez stanowi ona najbardziej charakterystyczny nurt muzyki jamajskiej. Można przyjąć, że korzenie reggae sięgają aż 400 lat wstecz, do czasów niewolnictwa Afrykańczyków. Na ten gatunek muzyki miła duży wpływ tradycja nyabinghi ( jest to rodzaj ekspresji wokalnej polegający na wyśpiewywaniu Psalmów w rytm bębnów Nyabinghi). W reggae odnajdujemy tez wpływy innych gatunków muzycznych takich jak: calypso, blues, mento, liczne rytmy afrykańskie, indyjskie raga, soca, ju-ju, salsa, muzyka Indian Południowej Ameryki, ska, rumba, cumina-burru, samba i inne. Ewolucja muzyki reggae prowadziła przez szereg różnych gatunków: mento, ska, bluebeat, rocksteady.… Czytaj dalej
Nazwa gatunku
Co do nazwy reggae i jej pochodzenia istnieje wiele różnych teorii. Według jednej z nich nazwa reggae pochodzi od nazwy plemienia zamieszkującego obszar jeziora Tanganika, inna że ma pochodzenie hiszpańskie i oznacza "króla muzyki", jeszcze inna, że chodzi po prostu o dowcipne określenie rytmu. Tak czy inaczej pierwszy raz nazwa reggae została użyta w 1967 przez Tootsa Hibberta.
Historia
Początki reggae w dzisiejszym rozumowania miały miejsce na przełowmie lat 60tych i 70tych, a zawiązane były z rywalizacją soundsystemów (to grupa DJ-ów i techników współpracujących razem w celu tworzenia muzyki, zwykle jednego gatunku). W tym czasie na Jamajce dużą popularnością cieszyli się następujący wykonawcy: Fats Domino, La Verne Baker, Louis Jordan, Nat Cole, Lloyd Price, The Drifters, The Coasters i The Platters. W tym samym czasie wzrosło tam zapotrzebowanie na rodzimych wykonawców co w wyniku doprowadziło do powstania gatunku ska , który łączył w sobie rythm and bolusa z rytmiką mento.
Rozwój muzyki na Jamajce był wspierany przez ówczesnych polityków, m.in przez premiera Edwarda Seagę. Był on organizatorem corocznego Festiwalu Jamajki, festiwal ten sprawił, że muzyka w tym kraju stała się bardzo nacjonalistyczna, dodatkowo wszystkie piosenki, które brały udział w festiwalu miały obowiązkowo mówić o wyspie. Gdy Jamajka odzyskała już niepodległość zaczęli wracać do niej wykonawcy, którzy wyemigrowali z kraju. Byli to Don Drummond, Rolando Alphonso, Cluet Johnson, Lloyd Brevett, Lloyd Knibbs, Drumbago. Nad Jamajką błyskawicznie zapłonęły nowe gwiazdy: Laurel Aitken, Toots and The Maytals, Bunny and Skitter, The Wailing Wailers, Justin Hinds, Prince Buster i Millie Small. Na muzykę przez nich wykonywana mówi się, że jest to skinhead reggae, bądź early reggae.
W 1964 roku wschodzi nowa i chyba największa gwiazda reagge Bob Marley (6 lutego 1945, zmarł 11 maja 1981 w wyniku choroby nowotworowej).
Od lat 70tych reggae jest utożsamiane z ruchem Rastafari, synkretycznym ruchem religijnym o charakterze millenarystyczno-mesjanistycznym. Zapoczątkowany został w ramach walki o równouprawnienie rasowe oraz koncepcji powrotu do Afryki. W 1996 roku otrzymali oni status doradczy przy ONZ jako International Rastafari Development Society.
Cechą charakterystyczną reggae jest wielokrotne wykorzystywanie przez wykonawcę jednego rytmu do aranżacji różnych piosenek. Miało to swoją przyczynę, usługi wokalistów były tanie, niestety muzyków sesyjnych już nie.
Reggae ma kilka podgatunków
Early reggae
Czasami nazywa się "skinhead reggae" ze względu na jej popularność wśród subkultury skinheadów klasy robotniczej w Wielkiej Brytanii. Jego początki przypadają na lata 60te. Jest w nim wyraźny wpływ muzyki funk przenikający do reggae z amerykańskich wytwórni płytowych takich jak Stax.
Roots reggae
Roots reggae to bardzo uduchowionym rodzajem muzyki reggae, którego teksty chwalą boga Jah, ale mówią też o ubóstwie, nierówności rasowej oraz krytykują rząd.
Dub
Jest to gatunek, którego pionierem był "Scratch" studio producentów Lee Perry i King Tubby. Polega ona na remiksowaniu nagranego materiału, a szczególny nacisk kładzie się na linii drum and bass.
Lovers Rock
Jest to podgatunek powstały w południowym Londynie, w połowie 1970 roku. Teksty są zazwyczaj o miłości. Jest on podobny do rhythm and blues. Znani wyonawcy tego gatunku to m.in.: Gregory Isaacs, Freddy McGregor, Dennis Brown, Maxi Priest i Beres Hammond.
dancehall
Podgatunek dancehall powstał około roku 1980 d takim jakzięki osobom takim jak Yellowman, Super Cat Shabba Ranks. Styl charakteryzuje się wykorzystaniem przez djów śpiewu i rapu i szybkim tempem. Ragga (znany również jako raggamuffin) i reggae fusion, są podgatunki dancehall, gdzie oprzyrządowanie składa się przede wszystkim z instrumentów wykorzystywanych w muzyce elektronicznej.
Raggamuffin
Zwykle w skrócie ragga, to podgatunek reggae, które jest ściśle związane z dancehall i dub. Termin raggamuffin celowo zawiera błąd ortograficzny gdyż wtedy wtedy słowo to znaczy "obdartus", a termin i muzykę raggamuffin przypisuje się "młodzież getta" Jamajki.
Reggaeton
Reggaeton jest formą miejskiej muzyki. Pierwotnie styl ten stał się popularny w Ameryce Łacińskiej pośród młodzieży na początku lat 90tych. Poprzednik Reggaeton ma swoje początki w Panamie jako reggae en español.
Reggae fusion
Reggae fusion jest mieszanką reggae, dancehall z elementami innych gatunków, takich jak hip-hop, R & B, jazz, rock, drum and bass, punk czy polka.