Mówiąc o muzyce japońskiej przeciętny odbiorca ma na myśli jej szeroko znana formę jaką jest j-pop. Jest to termin, którego używają odbiorcy z zachodu, a obejmuje on bardzo dużo gatunków muzycznych takich jak pop, rock, dance, hip-hop czy soul. Do piosenkarzy J-popowych zalicza się zarówno popularnych muzyków jak i seiyū. Ci ostatni to po prostu aktorzy głosowi podkładający głos w serialach anime, grach czy reklamach, przeważnie wykonują oni także piosenki.… Czytaj dalej
Muzyka J-pop jest integralną częścią japońskiej kultury. Używana jest ona wszędzie: w anime, sklepach, reklamach, filmach, programach radiowych i telewizyjnych, a także w grach komputerowych. Niektóre programy informacyjne w telewizji również puszczają J-popowe piosenki podczas napisów końcowych. Jej główną cechą charakterystyczną jet bardzo duża rotacja wykonawców na rynku japońskim. Wielu artystów pojawia się - i znika po wydaniu albumu i kilku singli. Czasem zespoły są tworzone specjalnie na potrzeby jakiejś produkcji anime bądź gry i po zakończeniu pracy nad nią są automatycznie rozwiązywane. Jednakże istnieje grupa zespołów i wykonawców, którzy na trwałe ugruntowali swoją pozycję na japońskim rynku muzycznym, a co więcej są znani także poza jej granicami, nie tylko w Azji ale także w Europie i Ameryce. Należą do nich zespoły takie jak Dreams Come True, B'z, SMAP, Southern All Stars, Mr. Children, Morning Musume, Arashi, piosenkarze: Masaharu Fukuyama, Yazawa Eikichi, Noriyuki Makihara, oraz piosenkarki: Mika Nakashima, Mai Kuraki, Ayumi Hamasaki czy Koda Kumi. Nie schodzą oni ze sceny od około 10 - 15 lat.
Jednym z nurtów j-popu jest muzyka J-rock, która zawiera w sobie wiele odmian muzyki rockowej, nawiązując głównie do stylu prezentowanego przez Europejskie zespoły. W skład nurtu wchodzą rock, soft rock, rock alternatywny, a także punk, metal, metal symfoniczny, muzyka elektroniczna i wiele innych. Japoński rock zaczął rozwijać się w latach 60., lecz dopiero w latach 70. zyskał na popularności. Znanym wykonawcą J-Rockowym jest japoński piosenkarz Miyavi.
Jak już zostało wspomniane, większość produkcji japońskiej muzyki jest wykorzystywana przy produkcji anime czy dram (seriali fabularnych o przeróżnej tematyce, bardzo popularnych w Japonii). Bardzo często zdarza się tak, iż dana produkcja cieszy się popularnością nie tylko dzięki zajmującej fabule, ale dzięki udziałowi konkretnych wykonawców. Jako ciekawostkę podam, że artyści japońscy są bardzo elastyczni i zajmują się rożnymi dziedzinami show biznesu, dlatego praktycznie każdy aktor jest jednocześnie piosenkarzem, a większość piosenkarzy wcześniej czy później wystąpiła w produkcji fabularnej lub podkładała głoś do anime.
Gatunkiem muzyki japońskiej praktycznie całkiem u nas nie znanym jest Enka. W swoim dawniejszym znaczeniu styl enka obejmował utwory wykonywane przez aktywistów politycznych w okresie Meiji oraz Taisho, które miały na celu uniknięcie represji za krytykę rządu "przemycaną" w tekstach piosenek. Natomiast współcześnie enka obejmuje muzykę popularną, która bywa porównywana jednocześnie do amerykańskiego country i portugalskiego fado. Enka cechuje się sentymentalnością, łagodnym wokalem oraz spokojną melodią. Kolejną cechą charakterystyczną dla tego typu muzyki jest to, że większość wykonawców stanowią kobiety. Szczególnie często pojawiającym się motywem w tekstach piosenek jest moment odejścia ukochanego i związane z tym uczucie smutku i rezygnacji. Obecnie jej popularność spadła na rzecz j-popu.
Wszystkich miłośników muzyki japońskiej oraz szeroko pojętej muzyki azjatyckiej zapraszam do wysyłania nam propozycji piosenek i poszerzania razem z nami naszej bazy tych utworów.